Friday 24 June 2011

when Alice rasa macam nak makan orang.

salam. aku bad mood gila dari hari Isnin hari tu. hari Isnin hari tu p field dengan Danny. jadi dia la yang menjadi mangsa kemoodyan aku. aku siap jerit-jerit dalam kereta. ko bayangkan, tengah-tengah kitorang tengok-tengok site aku boleh nangis tiba-tiba! Danny panik! habis semua ayat penenang jiwa dia kuarkan. sampai balik pun dia masih mesej aku juga tanya  aku dah okay ka x. nasib baik Danny ni baik. hari tu p field macam xda hasil sangat. balik ni aku dah try betulkan apa yang patut, aku masih usaha. 

semalam lagi la sial. aku ni sangat cepat jeles. balik-balik umah aku sedih yang melampau-lampau. semalam ingat nak p saloon. sekali aku hampir kena langgar van. berderau darah aku. first time rasa macamtu! dalam lampu van yang silau menyilau tu aku rasa macam tu ja saat yang aku ada untuk hidup! macam buang masa ja aku sedih-sedih, jeles-jeles ni. tak guna pun. tapi aku p mesej gak ex aku sebab dalam dunia ni, dia sorang ja tau camna handle aku yang tengah down macam nak makan orang. sampai pukul 1 dia p lecture aku. tapi kan, aku suka ayat dia last malam tadi yang aku langsung speechless tak tau nak reply apa aku terus tutup mata rapat-rapat sebab terharu.

"ko tetap ada saya. pukul 1 ka, pukul 2 ka, kalau  ko mesej or call, saya angkat, saya teman ko. biar sampai pukul 6."

ko ada ex baik camtu? xda kan. hee. tata.

Friday 17 June 2011

when Alice fall in love.

salam! aku sebenarnya nak balik dari opis ni. tapi aku tengah mendownload something and masih da dalam 15 minit gtu. jadi kemungkinan aku akan balik lambat. come on la! sapa nak balik pukul 5 di tengah kota metropolitan? *suma orang bujang yang normal akan cakap camtu*. kalau kau dah berbini bersuami kang. humph. confirm ko nak nak balik kol 5. jam pun jam. yang penting dapat tengok family. kan? *berdasarkan penceritaan orang dengan aku la* sekarang masih bujang, joli jola la dulu. hee.

aku ingatkan nak pi field esok. tapi Danny da hal la pulak. jadi tangguh pi hari Ahad. aku suspek dia pi derma darah. untuk pengetahuan anda, Danny ni dah 8 kali derma darah. and esok pulak adalah hari penderma darah. elok sangat kan sambut untuk dia. haha. ada dekat tasik titiwangsa esok sambutan. pi la. aku tak dapat pi. 

jadi maksudnya esok aku xda benda nak dibuat. berlambak lagi drama xhabis tengok, tapi aku rasa macam nak beli some buku. walhal buku banyak lagi belum habis baca. haha. nak p mall. tapi malas sial nak bergerak. owh. skang aku dah da crush baru. Jerry Yan. ya, memang dah lama dah dia dalam industri, tapi aku baru tau aku suka dekat dia 2 malam lepas! *statement tak bole blah kan* bila dia smirk tu kan. adohaiiiiii. rasa terbuka semua rongga-rongga hati aku. keluar spora-spora, debunga cinta. haha. begitu la. sangat suka dengan smirk dia. senyum pun okay, comel. tapi aku sangat lemah tengok smirk dia. and dia ada killer features lelaki yang aku paling lemah sekali. which is.......................very beautiful shoulders. well toned, look mature, look good. 

bila lagi ko nak dengar aku membebel pasal lelaki kan? haha. tata.

Wednesday 15 June 2011

when Alice is in rage.

salam. aku nampak girlfie ku mengupdate jadi aku update gak la. haha. dia update baru aku update. dah lama tak jejak kaki kat ofis. rasa lain gak, tapi rasa erat jugak. and tiap-tiap kali aku sampai kat meja aku, mesti biskut aku dah abis. aku tau sapa yang habiskan, malas la nak marah. nanti aku habiskan barang dia pulak.

i am in rage. aku sangat penyabar. *self-said la* aku susah sikit nak naik marah. kalau panas pun 5 minit macam tu ja, pastu aku okay balik. dalam banyak-banyak kawan aku la, aku rasa alai ja la yang pernah tengok aku marah. time aku jadi ketua program dulu. aku marah gila, alai ja tau camna aku react time tu. aku jarang tunjuk kat orang aku marah. kalau boyfie tu lain cerita la. kalau kawan, hurm, alai la aku rasa satu-satunya manusia pernah tengok aku in rage.

kalau aku marah, aku memang jadi automatik pendiam. ramai ja pun orang macamtu kan. ko korek-korek baru aku akan cakap.tapi kalau marah-marah kena bakar lagi api aku, aku memang akan buat benda-benda sendiri. sebab kalau aku campur dengan orang, siap la orang tu.

dipendekkan cerita, ada satu manusia ni. aku tak paham la apa masalah dia dengan aku. tiba-tiba ja mendingin macam perang dingin. dahla aku tengok dia ni tiap-tiap hari. kalau nak gaduh dingin tiap-tiap hari mana syok wei. dia dengan orang lain baik gila. dengan aku macam aku ni tak wujud. aku ingat la, last time kami bersukaria aku tak layan sangat pa dia cakap sebab aku tengah main PSP. alahai kak. tak kan la tiap kali ko cerita aku kena dengar? consider la, orang pun nak masa untuk bermain gak. esok harinya, langsung dia tak cakap dengan aku, dia p main game handphone sepanjang hari. aku cakap dia buat don't know. gila la memberontak dengan aku sampai macamtu sekali. masuk bilik aku pun tak nak. makan sama-sama pun terus tak nak. sapa tak terasa wei? kita memang akan kena jumpa selalu. aku hormat ko, ko lagi tua. tapi ko kena paham, macam mana aku nak menang game tu kalau kena cakap dengan ko. time aku tak main game tak pulak kau cerita. pulak cerita panjang lebar. cut short la, biar save masa masing-masing. aku memang hangin 2, 3 hari sebab dia ni. terus aku diam ja, suma orang tanya aku jawab sepatah. biar biar. tak kan aku ja kena consider. salu aku pun. dia salu nak menang. dia salu nak bagus. ingat aku tak perasan? nasib baik aku sabar. hari ni pun aku kuar sebab tak nak campur dengan dia. biar dia tau. aku ni bukan orang menumpang. mungkin aku menumpang, tapi aku tak kacau sapa-sapa.

pftttt. puas hati. kesimpulannya aku masih geram and aku tak nak mengalah sebab ketara bukan salah aku. biar biar.

Monday 6 June 2011

when Alice meets Danny.

salam! hari ni tak cuti pun, tapi sebab aunty and uncle aku pi Kemboja aka Phnom Penh, jadi aku kena stay di umah ja. Maryam tak sihat, aku pun tak berani nak jalan-jalan lama sangat. (walhal tadi baru jalan dengan Danny and Boy!) semalam aku p la tempat aku akan jalani hidup aku untuk beberapa bulan yang akan datang. dengan Danny la, tu kan bestfriend baru aku. haha.

masalahnya kan, semalam terlampau panas and aku adalah seseorang yang sangat sensitif pasal sunburn dan penukaran warna kulit. aku secara semulajadinya agak putih, jadi mohon korang paham perasaan aku. nampak kulitku coklat sikit aku akan terpsycho dengan sangat hebatnya. macam kulit tu bukan aku punya. aku paham memang orang berkulit kuning dan kulit warna-warna lain akan cakap aku tak bersyukur, tapi bukan macam tu. dia macam, ko terkena luka atau mendapat parut. boleh hilang, tapi take time. aku tak reti nak explain, tapi macam tu la. macam badan ko terluka hebat. susah nak explain, biar la. yang penting aku memang agak tak senang kalau kulit aku jadi kuning biar sikit ja pun.

jadi sebab semalam tu terlampau panas, aku bawa Danny jalan-jalan dalam kereta ja. kitaorang tengok-tengok jalan. mana nampak yang besar sikit lokaliti, kitaorang stop, buat keja. mana yang kecik sangat kitaorang buat tak tau. mana yang terlampau besar, kitaorang bawa ke hari yang mendatang. haha. hebat kan cara kerja. itu la aku bila di bawah matahari terik. langsung tak berfungsi. dulu-dulu aku bole consider, aku masih muda. sekarang dah tua, kalau kulit tak cantik sapa nak suka kan. hahahaha.

dah dekat pukul 4, baru 5 lokaliti, tapi kami dua-dua dah lapar tahap nak mampus. jadiiiii. aku cakap kat Danny, jom pegi pantai. jalan ke pantai pun tak tau. haha. aku ikut instinct ja. sekali jumpa. ingatkan nak tengok tempat. sekali aku nampak jambatan panjangnya lebih kurang 500m begitu, aku dan Danny terus jadi hantu! hantu laut! aku ajak Danny naik jambatan tu, sebab muka dia tertulis "aku nak sampai hujung, aku nak sampai hujung!" memang ala-ala couple bahagia tengah bertitip cerita-cerita cinta, kami berjalan dengan slow and steady ke hujung jambatan tu. memang jauh, tapi tak terasa sebab sangat cantik! dalam hati aku, kalau Boy tau, masak aku. dah la bawa adik dia p dating, dating jauh-jauh, tengah laut lagi tu. tapi serius, tempat tu sangat cantik! pure beauty.

then aku bawa Danny jalan sepanjang pesisir pantai dia. nak patah balik dari jambatan satu hal. jalan pesisir tu macam, erm, 1 km. tapi tak tau la, sangat best jalan dengan Danny ni. dia tak la banyak cakap macam abang dia. tapi Danny memang supporting. kalau si Boy yang aku bawa, tengah jalan dah patah balik. haha. balik dari pantai tu memang termengah, tapi aku tengok Danny happy, aku pun happy. then kitaorang makan dekat tempat biasa, tempat sungai dan laut bertemu.

hari ni aku kuar juga dengan Danny, hantar Danny aku kuar dengan Boy. memang kena interview oleh si Boy, aku cakap kat dia, tak minat juga aku nak goda si Danny. haha. tapi semalam tu memang, marvelous. puas hati. hari ni berehat ja, aku pun masih tak recover habis ni. tata. wassalam. 

ni la jambatan yang panjang gila tu, laut dia pun tenang ja.

ni tempat kitorang makan. sangat romantik. malangnya, kami bukan couple. haha.

Thursday 2 June 2011

terbuka hati.

tiap kali girlfriend aku buat post baru and dia p letak nama aku kat situ, aku kan semacam ter-trigger utk menge-post dekat sini. aha. biasa la, aku da berapa banyak blog nak maintain. daily blog aku pun kadang-kadang skip 2, 3 hari. busy melampau. *kunun* haha.

hari tu, aku presentation memang first time aku rasa aku present dgn sangat sempoi. weii. kalau aku buat dekat UKM macam tu, aku memang xpass okey! dahla bahasa rojak habes. slide English, cakap melayu. aku pun xpaham dari mana aku dapat keberanian buat sebegitu. tapi segalanya berjalan lancar, and aku pun dah start pegi field. and aku ada teman field paling setia which is.....Danny.

kalau ko kenal aku, ko akan tau sapa Danny. aku kenal dia lama dah, cuma baru nak berjinak-jinak dengan dia. aku mengaku, aku ada satu masalah yang aku detect lepas aku break kan. aku sangat senang jatuh dekat laki. sukati laki lagi tu. rapat sikit aku rasa something, rapat sikit aku rasa lain. tapi aku loyal nak mampus (bak kata boyfie aku dulu). jadi biar la, sebelum aku jumpa bakal boyfie baru aku ni, baik aku try rasa camna suka dekat banyak laki kan? *hahahaha. sial gila ayat tu*

girlfriend aku tanya di blog dia, bila masalah 'ko bukan orang yang approach dulu'. aku paham syg, paham gila-gila. haha. sebab aku kalau dengan orang yang aku xkenal atau xbiasa, aku memang xkan approach dulu. macam, "what? ko nak cakap, ko cakap dulu la. aku sihat walafiat ja kalau aku xtegor ko." gtu la. tu bukan sombong. tu maksudnya, erm, boleh hidup berdikari. bukan hidup sendiri ah. da beza tu. nanti la kalau free aku cerita pa bezanya. *haha* aku memang suka mesej girlfriend aku dulu sebab aku rasa tu dah macam benda yang hari-hari aku buat. macam makan, mandi semua tu la. kalau aku xmesej dia, aku rasa lain.macam xlengkap hidup. begitu la.aku xkisah pun dia reply ka x, aku tau dia memang akan busy. lagipun dia xberapa kuat sms macam aku. aku hantu sms. *haha* kalau dia senyap tiba-tiba aku tau la dia tu ada kerja. bukan maksud kita malas nak layan. well, ada timing memang begitu la. tapi tengok orang la. aku dah biasa kalau dia tiba-tiba senyap. ala. macam kau berkapel juga la. boyfie ko tiba-tiba senyap, then ko p mesej berpuluh-puluh kali then merajuk, tengok-tengok boyfie ko eksiden sebenarnya. (ni pernah terjadi dekat aku, aku cerita balik ja). haaa. jadi dalam berhubung dengan orang ni kan. kita kena pikir 2 hala. perhubungan ni kan 2 hala. xboleh pikir dari sudut kita ja. kita kena pikir orang lain juga. orang lain xtegor bukan maksud sombong. mungkin dia tengah PMS ka, pikir duit ka, hafal rumus ka. so....

try fikir untuk orang lain gak keh? tata. =)

p/s nak beli buku Yakjuj & Makjuj. takpa la, sekali sekala berkorban untuk orang lain. =)